Jadłowstręt psychiczny (anorexia nervosa, AN) polega na dążeniu do ograniczenia masy ciała wyraźnie poniżej norm przyjmowanych w odniesieniu do wieku, płci i wzrostu. U dzieci i młodzieży będzie to również odmowa przyrostu masy ciała naturalnej dla procesów związanych ze wzrostem i rozwojem fizycznym. Osoby, u których rozpoznajemy anoreksję w większości przypadków mają nieprawidłową ocenę własnego wyglądu i przeżywają silny lęk przed przybraniem na wadze, ogólnymi zmianami kształtu ciała, a także lęk przed zmianami/przyrostem w poszczególnych częściach ciała np. ramiona, przedramiona, brzuch, uda, pośladki, łydki. Lęk ten powoduje ograniczenie w przyjmowaniu pożywienia.
W miarę trwania procesu ograniczenia pożywienia występują zaburzenia somatyczne. Obejmują one wiele układów. Zaburzenia układu endokrynnego przejawiają się u kobiet zanikiem miesiączkowania (wyjątkiem jest występowanie krwawień po substytucyjnym leczeniu hormonalnym) lub niewystąpieniem w odpowiednim wieku krwawienia miesiączkowego, a u mężczyzn zaburzeniami potencji. U obu płci występuje utarta zainteresowań seksualnych.
Wyróżniamy dwa typy jadłowstrętu psychicznego – typ restrykcyjny i typ bulimiczny.
Zaburzenia te nie są spowodowane organicznymi zmianami ośrodkowego układu nerwowego ani chorobą somatyczną.
